رینگ سیمی یا آلومینیومی مسئله این است!

تاریخچه

در دهه ۱۹۶۰ میلادی تقریباً تمام موتورسیکلت‌ها دارای رینگ‌های سیمی بودند سپس در دهه ۷۰ رینگ‌های یک‌تکه آلومینیومی ساخته شدند. بااینکه رینگ‌های سیمی قدیمی محسوب می‌شوند هنوز در انواع موتور کراس، موتورسیکلت‌های چندمنظوره و ادونچر ها به‌اجبار استفاده می‌شوند. زیرا برخلاف رینگ‌های آلومینیومی دوام بیشتری دارند، ضربه‌پذیرترند و به‌سادگی قابل تعمیرند.

دلیل استفاده از آنها چیست؟

استفاده از انواع سیمی نوعی شیوه طراحی نیز محسوب می‌شود. بسیاری از کروزرهای امروزی و مدل‌های رترو یا گذشته‌نگر به دلایل زیبایی‌شناسی با رینگ‌های سیمی عرضه می‌شود. البته تولیدکنندگان به سمت تولید رینگ‌های آلیاژی آلومینیوم رفته‌اند زیرا ساختنشان آسان‌تر است و به‌طور قابل‌توجهی از انواع سیمی سخت‌تر هستند و مزایای زیادی برای استفاده روی جاده دارند. لاستیک‌های تیوبلس روی تمام انواع آلومینیومی قابل‌استفاده‌اند تغییر لاستیک و پنچرگیری نیز در این نوع آسان‌تر است.

درحالی‌که اکثر رینگ‌های آلومینیومی با ریختن آلومینیوم مذاب در قالب ساخت می‌شوند، Marchesini تلاشی برای ساخت رینگ‌های آلیاژی آلومینیوم و منیزیم گران‌قیمت نمی‌کند و تنها رینگ‌های آلومینیومی فورج کاری شده تولید می‌کند. فرآیند فورج کاری فلز را سخت‌تر می کند درنتیجه رینگ، پره ها و توپی چرخ می‌تواند نازک‌تر و سبک‌تر تولید شود. استحکام فوق‌العاده و وزن کم دلایلی است که رینگ‌های Marchesini انتخاب اول تیم‌های موتوجی پی و سوپربایک در جهان است.